HAYATI DİBİNE KADAR YAŞAMAK

Hepimiz birer fidandık önce,
kara toprağın koynunda birer can!
Hepimizin özü de topraktı,
suyumuzu, ekmeğimizi dahası canımızı
topraktan aldık.
Büyüdük zamanla, toprağa kök saldık,
kucak açtık hayata, yanımıza başkalarını kattık.
Sevdik, sevildik, yeni canlara sarıldık.
Özde değil  sözde büyüdük, büyüdük,
ve en acısı;
olduğumuzdan da büyük sandık kendimizi,
toprağımıza sığmadık.
Öyle bir hızlanmıştı ki dünyamız,
daha bugün bile olmadan
yarınlara daldık...
Aldattık, aldandık!
Devamlı kaydı toprak ellerimizden,
Biz boşvermişliğimizle yol aldık.
Zamanla vazgeçtik pek çok şeyden,
en değerli parçalarımızı yol üstünde bıraktık...
Kanadık, parçalandık,
yine de yolumuzdan olmadık.
Sonra bir de baktık,
yol bitmiş, gidilecek bir yer yok,
hatta ardımızda gelinmiş bir yol bile kalmamış!
Ve çaresizce kabullendik hayatın anlamsızlığını.
Koca bir çınara dönüşmüşken artık,
nihayet hayatın önemini anladık.
Ama çok geç, hem de çok geç kaldık...
Nice çınarlar anlamsızca gözümüzün önünde yokolmuşken,
biz güzellikleri koynuna alan, 
ulu, yıkılmaz bir çınar olabilmenin sırrını anlayamadık!
Herşeyin özü sevgiydi,
biz yalnız geldiğimiz dünyadan,
yapayalnız, hiç yaşamamış gibi
ardımızda iz bırakmadan ayrıldık....


Sakın ola koşturarak, düşe kalka yaşarken hayatınızı ıskalamayın, 
hayatınızın anlamını bilerek, bularak,
hayatın dibine vurarak,
sevdiklerinizi sevginize boğarak,
satılmadan, satın almadan,
parayı, mevkiyi, ünü başüstüne koyup alçalmadan,
ayaklarınızın altına alıp yücelerek  
insan gibi yaşayın
herkese iyi ki doğmuş, iyi ki yaşamış dedirtecek şekilde yaşayın
durmayın, oyalanmayın
iliklerinizde hissederek her anı
doya doya yaşayın....

Yaşamak işini becerebilen sevgili dostum Fulya'cığıma ithaf edilmiştir.
Dostum doğumgünün kutlu olsun....