Benim bir tek bir tane kardeşim var. Benden sadece iki buçuk yaş küçük bir erkek kardeş. Kendimi bildim bileli kardeşim vardı, hep yanımdaydı. Biz birbirimize bağlı bir aileyiz. Anne ve babamız yaşamımızdaki herşeyi birbirimizle paylaşmayı öğretti bize. Mutlu olsak paylaşmak için birbirimizi ararız, en ufak bir sıkıntıda bazen anne ve babamdan önce kardeşim gelir aklıma. Telefon açıp, kardeşim yetiş dediğim, onun da anında imdadıma yetiştiği anlar çoktur. Oğluşumun bir doğumgününde oldukça fazla miktarda uçan balon sipariş vermiştik, teslim edecek firma son anda gecikeceğini söyleyince yine aradığım kişi kardeşimdi. Balon gıcırtısına karşı aşırı bir hassasiyeti olmasına, hem de koyu bir Beşiktaşlı olarak, bütün balonların sarı-lacivert olmasına rağmen hiç tereddütsüz koştu imdadıma. Doğumgünü partisi boyunca bütün tüyleri diken dikendi canım kardeşimin.
Sadece kardeşim olmadı ki hiçbir zaman. Çocukluğumun tombiş sarı kafası, yaramazlıklarımın ortağı, oyun arkadaşım, okulda küçük kardeşim, kayak kamplarında koruyucum, tatillerde havuz arkadaşım, arkadaş düğünlerinde partnerim, Ankara'ya yaptığım zorunlu seyahatlerimde yol arkadaşım, ehliyet alırken direksiyon öğretmenim, mezuniyet balomda bütün arkadaşlarımı kıskandıran yakışıklı kavalyem, düğünümde ağabeyim, en sıkıntılı anlarımda ağlayacak omzum, çocuklarımın baba yarısı, bir tanecik dayısı....
İlk doğumumda anne babamın çok heyecanlanacağını düşünerek onlara haber vermeyip sadece kardeşimi istemiştim yanımda, onun varlığı yetmişti bana. Ama ikinci doğumumda askerdi benim canım kardeşim, onun için mecbur haberdar etmiştim annemi ve babamı, eksikliğini de taa içimde hissetmiştim.
Benim küçük kardeşim geçen sene evlendi. Böylece bir kardeşim daha oldu. En az kendi kardeşim kadar değerli, özel...
Yeni kardeşim blazer ceketleriyle kullanmak için askeri apoletlerden yapmamı istemişti benden ama ben bir türlü fırsat bulamamıştım.
Nihayet apoletleri yapabildim Gülşah'cığım. Biraz geç oldu ama kusura bakma artık.
Ben bu yazıyı da apoletleri sizinle paylaşmak için yazmıştım ama konu kardeşimden açılınca yazı biraz uzadı. Bu yazı gönlü de kendi kadar güzel kardeşime ve onun biricik eşine ithaf edilmiş olsun.
Apoletlerim bir sonraki yazıya kaldı.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder