Başka yerlerde var mıdır bu adet bilemiyorum, ancak biz de yeni doğmuş bebeğin göbeği düşünce, (ki burada göbek olarak bahsettiğim bebeği anne karnında annesine bağlayan kordonun kesilmesiyle bebeğin göbeğinde kalan kısmı) bebeğin hayatının nasıl yönlenmesini istiyorsa ona göre bir yere gömer ailesi.
Mesela benim göbeğimi, annem ve babam üniversitenin bahçesine gömmüşler. İlkokula ilk adım attığım andan itibaren okulu, ders çalışmayı seven bir insan oldum. Otuzlu yaşlarımın ortasını bulduğum halde hala ders çalışıyor, sınavlara hazırlanıyor olmamda bu durumun etkisi var mıdır bilemiyorum.
Oğlum doğduğu zaman göbeğini nereye gömeceğimi bilemeyip yıllarca sakladım. Ta Amerika'ya götürdüm, niyetim NYU veya Guggenheim Müzesinin bahçesine gömmekti, ancak dünyanın bir ucuna gidip geri dönmemesinden korkup vazgeçtim.
Daha sonra İstanbul'da Boğaziçi Üniversitesine gömeyim dedim ama her İstanbul seyahati öyle yoğun geçti ki fırsat bulamadım.
Bu arada kızım doğdu, gömülecek bir göbeğimiz daha oldu. Ve nihayet bu sene biz iki kardeşin göbeğini birlikte O.D.T.Ü.'nün içindeki caminin bahçesine gömdük.
Sadece bir alışkanlık belki ama benim için önemliydi. Şimdi içim rahat. İnşallah iki kardeş ömürleri boyunca hiç ayrılmazlar, hem başarılı bir öğrenim hayatları olur, hem de dini inançlarına bağlı yaşarlar.
Bu günlerde kafamı kitaplara gömüp ders çalışmakla meşgul olduğum için aklıma geldi bu göbek bağı meselesi, sizlerle de paylaşmak istedim.
Bu arada bir önceki yazıma yorum bırakıp, beni yüreklendiren, moral veren canım arkadaşlarıma çok teşekkür ediyorum.
Herkese kucak dolusu sevgiler...
2 yorum:
bizimkilerin göbekleri de ODTU'de:) k.mert ve i.efe orda da ayrılmayacaklar desene:)
hımmm, annem benimkini evde saklıyor, ne olucak acep :P
Yorum Gönder